اینترنت اشیا سیستمی به‌هم‌پیوسته از تجهیزات رایانه‌ای، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیا، حیوانات یا افرادی است که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) هویت پیدا می‌کنند و از قابلیت انتقال داده‌ها روی یک شبکه بدون نیاز به تعامل انسان-با-انسان یا انسان-با-رایانه برخوردار می‌شوند. در اینترنت اشیا شیء می‌تواند انسانی باشد که دستگاه پایش قلب در بدنش نصب شده است؛ یا دامی با ترانسپوندر یولوژیک، یا خودرویی که با حسگرهای تعبیه‌شده در آن، راننده را از فشار کم لاستیک‌ها آگاه می‌کند. هر شیء طبیعی یا انسان‌ساخت دیگر که می‌تواند با اختصاص یک آدرس IP داده‌ها را روی یک شبکه انتقال دهد، در نقش شیء ظاهر می‌شود.

کسب‌وکارها به کمک اینترنت اشیا می‌توانند روند کار خود را بهبود دهند و به چنین هدف‌هایی آسان‌تر دست پیدا کنند:

• کاهش هزینه‌های عملیات
• افزایش بهره‌وری
• گسترش بازار و ارائه محصولات جدید

امروزه صنایع و کسب‌وکارهای گوناگون به شکل فزاینده‌ای‌ از قابلیت‌های اینترنت اشیاء بهره می‌برند تا کارآمدتر و اثربخش‌تر عمل کنند. سازمان‌ها با بهره‌مندی از دستاوردهای اینترنت اشیا، به درکی بهتر و شایسته‌تر از مشتریانشان دست پیدا می‌کنند و می‌توانند خدماتی بهینه‌تر به آن‌ها ارائه کنند. اینترنت اشیا فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌‌گیری را در سازمان بهبود می‌بخشد و ارزش کسب‌وکار را به شکلی چشمگیر افزایش می‌دهد

کشاورزی هوشمند، صنعت فناورانه‌ا‌ی هوشمند و با سرمایه‌گذاری‌ سنگین است که سعی دارد در حجم زیاد، به شکل پایدار و با کم‌ترین دورریز، غذا تولید کند.

درواقع، کشاورزی هوشمند استفاده‌ از آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا در زمینه کشاورزی است. کاربرد اینترنت اشیا در کشاورزی، تنها بخشی از کشاورزی هوشمند است.

در کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا، برای نظارت و مانیتور زمین کشاورزی سیستمی در اختیار داریم. این سیستم، اطلاعات یکپارچه‌ای با استفاده از سنسورها مانند نور، رطوبت هوا و دما و در اختیار ما قرار می‌دهد و آبیاری زمین را نیز خودکار می‌کند.

کشاورزان می‌توانند در هر جای دنیا که باشند، وضعیت زمین‌شان را رصد کنند. سیستم‌های کشاورزی مبتنی بر اینترنت اشیا، علاوه بر کاربرد در کشاورزی سنتی و در مقیاس بزرگ، در مزرعه‌های کوچک خانگی و روش‌های کشاورزی ارگانیک و مدرن قابل‌استفاده هستند.

استفاده از راهکارهای اینترنت اشیا در کشاورزی رو به افزایش است. بر اساس پیش‌بینی نشریه تحقیقاتی Business Insider Intelligence تا سال ۲۰۲۰ تعداد زمین‌های کشاورزی مجهز به اینترنت اشیا به ۷۵ میلیون رسیده است و شاهد رشد سالانه ۲۰ درصدی خواهند بود. همچنین پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ اندازه‌ بازار کشاورزی هوشمند به ۱۵.۳ میلیارد دلار برسد. این اندازه در سال ۲۰۱۶، ۵ میلیارد دلار بوده ‌است.

به‌طورکلی اینترنت اشیا از ۵ روش کشاورزی را بهبود می‌بخشد:

• جمع‌آوری‌ داده‌ها به‌‌وسیله‌ سنسور‌های مختلف:سنسور‌هایی که وضعیت هوا، کیفیت خاک، رشد محصول و فاکتورهای دیگر را کنترل می‌کنند، اهمیت بسیار زیادی دارند. داده‌های جمع‌آوری شده به‌وسیله‌ این سنسورها، در اطلاع از وضعیت کلی زمین، چگونگی عملکرد کارکنان و کارایی تجهیزات کشاورزی به ما کمک می‌کنند.
• کنترل بهتر فرآیندهای داخلی و کاهش ریسک تولید: پیش‌بینی چگونگی وضع تولید و تخمین حجم تولید محصول، کمک بزرگی است. با داشتن اطلاعات دقیق از محصولات تولیدی و حجم آن‌ها، دیگر با ریسک عدم فروش محصولات روبرو نخواهیم شد.
• مدیریت هزینه‌ها و کاهش دورریز: با رصد به‌موقع ناهنجاری‌های موجود در میزان تولید در هر مرحله و یا اطمینان از سلامت محصولات، می‌توان از ضرر‌های بزرگ جلوگیری کرد.
• افزایش بهره‌وری با اتوماسیون فرآینده:با استفاده از تجهیزات اینترنت اشیا، می‌توان فرآیندهای مختلف مانند آبیاری، کود دادن و سم‌پاشی را به شکل خودکار انجام داد.
• افزایش حجم و کیفیت تولیدات:با خودکارسازی فرآیند داشت و برداشت محصولات و با نظارت دقیق بر روند تولید، می‌توان حجم و کیفیت محصولات را افزایش داد.

تصوری که از کشاورزی سنتی داریم، به‌زودی به داستان‌ها می‌پیوندد، چراکه اکنون کشاورزی به صنعتی بسیار پیشرفته و مکانیزه تبدیل شده. کشت‌وکار در مقیاس بزرگ، دستگاه‌های کاشت دانه و برداشت‌کننده‌های محصول، بخشی از فرایند نیمه‌خودکار کشاورزی را تشکیل می‌دهند.

درست است که این موارد در حال حاضر به‌وسیله نیروی کار انسانی مدیریت می‌‌شوند، اما مدت‌ها پیش از ورود اتومبیل‌های نیمه‌ خودران امروزی، وسایل نقلیه کاملاً اتوماتیک در این حوزه وجود داشت.

کشاورزی دقیق زمینه دیگری برای فعالیت اینترنت اشیا در کشاورزی است که استفاده از سنسورهای متصل در آن رواج دارد. این تجهیزات حتی به فضای مصرف‌کننده هم راه پیداکرده‌اند.

سنسورهای خاکی که از راه دور کنترل می‌شوند و با باتری کار می‌کنند، اطلاعاتی را در مورد محتوای نیتروژن جمع‌آوری و به‌صورت دوره‌ای گزارش می‌کنند.

سنسورهای آبیاری سطح رطوبت خاک را می‌سنجند و سیستم آبیاری را به‌طور خودکار تنظیم می‌کنند. سنسورهای سیلاب سطح آب را در کنترل دارند و در حالت آبیاری بیش‌ازحد می‌توانند ضمن فرستادن ایمیل، دریچه‌های سیستم آبیاری گیاه ببندند.

حسگر یخ‌زدگی می‌تواند زمانی که احتمال یخ‌زدگی و آسیب به گیاهان حساس وجود دارد، شرایط را درک کرده و اخطار دهد.

خانه‌های هوشمند از شبکه وای‌فای خانه برای کنترلر‌های پاشش آب در سیستم ضد حریق بهره می‌برند و با اپلیکیشن گوشی‌ هوشمند می‌توان با آن‌ها در ارتباط بود. همین سیستم را می‌توان برای تنظیم شدت و زمان آبیاری مزرعه به کار گرفت.